۱- تشکر می کنم از همه ی بچه هایی که در مطلب قبلی نظر گذاشته بودند .
۲- قولی که به همه تون داده بودم را عملی کردم و روبروی ضریح امام رئوف از تک تک بچه های لجمن یاد کردم .
۳- هنوز هم باورم نشده به پابوسی امام رضا علیه السلام آمده ام و ذکر لبهایم همین ابیات شده است : چون من گدای بی نشان / مشکل بود یاری چنان / سلطان کجا عیش نهان / با رند بازاری کند .
۴- ما مثل داداش حسین نیستیم که توی هتل اینترنت پر سرعت داشته باشیم فلذا توی یه کافی نت خیابون شیرازی در حال نوشتن این مطالب هستم .
۵- اگر خدا بخواهد یه سفرنامه ی ناچیز هم دارم آماده می کنم که انشاء الله به زودی فایل دانلودش را براتون می گذارم .
۶- هنوز هم التماس دعا پذیرفته می شود . ؛یعنی که یعنی ! ؛